Referentie:
Marmysz, John, Laughing at Nothing. Humor as a Response to Nihilism, Albany: SUNY Pr, 2003, 250 p.
Informatief extract:
"Disputing the common misconception that nihilism is wholly negative and necessarily damaging to the human spirit, John Marmysz offers a clear and complete definition to argue that it is compatible, and indeed preferably responded to, with an attitude of good humor. He carefully scrutinizes the phenomenon of nihilism as it appears in the works, lives, and actions of key figures in the history of philosophy, literature, politics, and theology, including Nietzsche, Heidegger, Camus, and Mishima. While suggesting that there ultimately is no solution to the problem of nihilism, Marmysz proposes a way of utilizing the anxiety and despair that is associated with the problem as a spur toward liveliness, activity, and the celebration of life." (Abstract)
Creatieve commentaar:
Humor wordt hier bestudeerd binnen de context van het fenomeen nihilisme, wat voor mij alweer een nieuwe (en onverwachte) invalshoek is. Welke uitweg uit nihilisme kan humor bieden? De auteur noemt nihilisme een onoplosbaar probleem, maar bestrijdt tegelijkertijd dat nihilisme uitsluitend negatief zou zijn. Had Nietzsche het ook al niet over het negatieve en positieve karakter van nihilisme? Wellicht niet letterlijk, maar zou het zo niet geïnterpreteerd mogen worden? Het wegvallen van alle waarden en waarheidsidealen (negatief nihilisme) maakt ruimte voor het scheppen van nieuwe waarden (positief nihilisme). De metafoor van het kind in Aldus sprak Zarathustra, de levensbevestiging, het erkennen dat het leven niets is dan het leven, gaat dat niet over positief nihilisme? Op dat niveau is er zeker plaats voor humor.
De referentie en abstract heb ik gevonden in The Philosopher's Index Vol 40, no 1, first quarter 2006. De volledige tekst is helaas niet electronisch beschikbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten